İsveç dendiğinde akıllara genellikle İsveç Death Metali ve Göteborg gruplarının yarattığı sound gelir. 1995 yılında kurulan İsveçli Wolverine ise, Progressive Metal tarzı ve bu yıl ortaya koyduğu albümle yaydığı ışığı güçlendirir.

http://www.wolverine-overdose.com/Index_Pictures/Wolverine04.jpg

Debut albümleri “The Window Purpose” 2001 yılında yayınlandığında, Progressive Melodik Metal yapısı, bazı noktalarda brutal vokal ile bezenir. 2003 tarihli “Cold Light Of Monday” albümüyle müzik, daha kompleks, melodik hal alır ve brutal vokal azaltılır. 2006 tarihli “Still” albümü ise tamamen yeni bir tattır, tam anlamıyla Progressive Metal ve temiz vokalleri içerir. Aradan geçen on yıl sonrasında ustalığa, olgunluğa erişilir. Daha durgun parçaların yer alması yanında, enerjik parçalarla…

Bölüm I. Duvarların İçinde

Yalnız… Korkmuş…
Köşenin karanlığında utancını gizlemeye çalışacak
Orada kimse göremez
Babasına göre,
Korkmuş olmak uygunsuz değil, tamamen sinecek

"Ama oğlum, sadece anlatamıyorsun…"

Ve orada, gecenin derinliğinde
Zemini bir kere daha öper
Babasının gözlerinden korkmasına rağmen
Ellerinin soğuk dokunuşu hiçbir şeyle kıyaslanmaz
Ellerinin…
Soğuk dokunuşu…

"Ben sana bakarken
Gözlerinden dökülen aptalca yaşları sil
Seni sevdiğimi göremiyor musun?
Her zaman sevdim ve seveceğim.
Bunu asla değiştiremezsin
Bu el, senin beşiğini sallayan el
Tüm gördüklerin sayesinde buradayım
Bensiz hiç birşey olamayacaktın!"

Ve orada, gecenin derinliğinde
Zemini bir kere daha öper
Babasının gözlerinden korkmasına rağmen
Ellerinin soğuk dokunuşu hiçbir şeyle…

Şaka yapmıyorum. Buyurun grubun resmi sitesine:

http://www.testamentlegions.com/merch2.htm

ABD'de 18, diğer yerlerde 23 dolar. Buna ABD için 5, diğer ülkeler için 8 dolar olarak posta parasını ekliyorsunuz.

Ama DVD'nin kapağı şok etti beni. Hoşuma gitmedi. Kala kala akıllarında dansöz mü kalmış? Keşke sahneye çıkan seyircileri kapak yapsalardı…

Bu arada bu DVD bootleg olarak sadece sitede satılmaktadır.

http://www.testamentlegions.com/merch/bootleg-istanbul2006.jpg

:p

http://www.youtube.com/watch?v=lRVjRg1UGz0

Ünlü komedyen ve aktör Brian Posehn çok geyik bir videoda yer alıyor ve vokalleri yapıyor. Parça tamamen ironik ve Slayer'dan Venom'a, Black Metal'den satanist öğelere kadar bir çok şeye atıf var :)

Videoda müziği icra eden elemanları tanıyacaksanız. Ama vokalleri gerçekten de ünlü komediyen yapmış :)))

Süper bir video ve tam geyik…

Gitarda Anthrax'dan Scott Ian var. Grubun adı Posehn'miş ve Armored Saint, Fates Warning'den Joey Vera da yer alıyor. Posehn amca Lamb of God kapşonlusuyla yakıyor :D

http://youtube.com/watch?v=chiVMrWMHko

Eve dönerken tüm yol boyunca bana eşlik ediyor
Önceden olduğum gibi kontrol ediyor
Zamanların değiştiği bu anlarda
Anılarım yaşlı, hem de oldukça yaşlı

Burada oturuyor, nehrin akışını seyrediyor
Sadece sen varsan "merhaba" diyebilirim
Sessizliğin sesi dinleniyor
Ama sen artık işitemiyorsun

Her şeyi anladım - Artık sana anlatamam
Her şeyi anladım - Bazı şeyleri bilemiyoruz
Zaman gelgitlerle yakalıyor
Eğer sadece son bir dilek hakkı kalmışsa
Herkes ektiğini biçmeli

Akan su ruhumu uzaklara götürür
Daha fazla söylenmeden son bir veda…
Ama dalgalarla birlikte dalgalanacağım
Ve nehrin öteki tarafına geçeceğim

Bu zamanlar kendi özüme geri dönebilmem içindir
Yeni benliğim birliği birleştirir ve nehrin…

İçi çok sıkılıyordu. Sanki bir şeyler onu çok rahatsız ediyordu. Ruhunun ezildiğini, nefes alıp vermekte zorlandığını ve her nefes alış verişinde titrek bir hal aldığını hissediyordu.

Hava çok sıcaktı. Rutubet de cabası. Pencere sonuna kadar açıktı ama bana mısın demiyordu. Pencereler arası cereyanlar bile serinlemesine sebep olmuyordu. Vıcık vıcık ter içindeydi. Yatakta dönüp durmaktan çarşaf ve yatak kevgire dönmüştü.

İşin yoksa yarın yeni nevresim takımını sermekle uğraş dedi. Tembelin tekiydi. Yatağa çarşaf sermek bile, onun için dünyanın en ağır işlerinden biriydi. Yapabilecek bir şeyi yoktu. Tüm suç annesindeydi. Ne gereği vardı ki, elin Meksikalısıyla evlenmenin. Ama itirazı yoktu. Esmer mesmerdi…

Yavrım

Seni çok seviyom
senden bi tane daha yok
evrende ve ötesinde de yok
kainatta teksin
iki dünyada da teksin
alemi cihan görmedi senin gibi karizma
yürü be oğlum gittiğin yeri sallıyon valla
sen osmanlının en manidar torunusun
hayaletlerin imrendiği adamsın
kızların sahip olmayı istediği ama yalnızca hayal edebildiği tek erkeksin
tüm erkeklerin taklit ettiği tek kişisin
taşşağı külçelerce altın eden varlıksın
bakışın bir katanadan bir milyon kez keskin
osuruğun bor madeni kadar değerli

PUAUHSUAHAUSHUAHSUAH allah belanı vermesin

Bazı anlar vardır. Olduğunuz yere mıhlanıp kalırsınız ve o an hissettiklerinizi anlatamazsınız. Hislerinizi ifade edebilmek için kelimeler ararsınız. Ama dünya üzerinde böyle bir kelimenin olmadığına kanaat getirirsiniz. Sonuç; duygularınızı kesinlikle tam anlamıyla ifade edemeyeceğinizdir.

Başınıza ne zaman böyle bir şey gelebilir? Eğer elinize gönüllerimizin ruh/hırs dolu grubu Gorefest’in “La Muerte” albümü geçerse ve baştan sona odaklanarak dinlerseniz, yazının girişindeki ruh haline bürüneceksinizdir. Tabii ki sert, oturaklı ve güçlü Heavy aşığıysanız.

Bana göre karşımızda en iyi, en devrimci (ruh ve hırs açısından), vurucu ve sarsıcı Gorefest albümü duruyor. Dağılıp tekrar bir araya gelen grupların bazıları vasatı aşamamışlar, hayal kırıklığı yaratmışlardır.…

Rock ve Heavy tarihinin derinliklerine göz attığımızda, eskilerin ruh dolu müziklerinden günümüzün enerjik ve sertlik dolu yönlerine bir yolculuk görebiliriz. Bazen söz konusu enerjik ve sert hava, eskiden olduğu gibi çok melodik olmayan, tek düze giden, saf melodileri içermeyen bir yapıda olabilmektedir. Rock ve Heavy dünyası için solo gitarla müziğe derin ruh ve coşku katma prensibi, günümüzde yerini özleme bırakmış gibidir. Yıllar öncenin susmak ve dinmek bilmeyen ruh dolu solo gitarları günden güne erimeye yüz tutmuştur. Alex Skolnick’in “Practice What You Preache” parçasındaki 1,5 dakikalık çıldırtıcı sololarına özlemler duymuşuzdur. Geriye dönüp baktığımızda nostaljik etkiler bazen kendisini çok özletmektedir. Saf, derinden…