takmayacaksın
tak açacaksın

ahh i am not close to there, but i live in one of the most crowded places in İstanbul so it can happen to us anytime! they said 18 dead people for now! and a lot of people are injured! but at these moments i really hate the police and our country! think that; they put a bomb in a bin, then it explodes, and a lot of people go there to see what happens, they see there's no police or help from any organization, so they wanna help to these poor innocent people! and then another bomb explodes! (because…

içimden bir ses uyanma diyor…
seven sen olunca uyanmak isterim…
aaa aa a aaa

hayko cepkinsakin olmam lazımseninki dert mi?

derdime ortak etmekten nefret ediyorum insanları, dertsiz görünmeyi severim ben. ama burda madem söyledim devam etmek boynumun borcu :o evden çıkmama kararı aldım, hiçbir şeyden zevk almıyor, samansız sapsız bir hayatın içindeymişim gibi hissediyorum kendimi… falan filan anlattım, arkadaşın biri de ''depresyon belirtileri hemen önlem al'' dedi. (?) nasıl önlem alayım bilmiyorum… evden çıkayım da napayım? zaten bıkmışım her şeyden, hep aynı hep aynı ama hep aynı be kardeşim…

bazen diyorum ulan keşke salak olsaydım biraz, az düşünüp hayattan çok zevk alan bir salak… halbuki daha fazla düşünenin daha mutlu olması gerekmez mi? niye doğru orantı 'doğru' değil bu hayatta?…

so, so you think you can tell
heaven from hell,
blue skies from pain.
can you tell a green field
from a cold steel rail?
a smile from a veil?
do you think you can tell?

and did they get you to trade
your heroes for ghosts?
hot ashes for trees?
hot air for a cool breeze?
cold comfort for change?
and did you exchange
a walk on part in the war
for a lead role in a cage?

how i wish, how i wish you were here.
we're just two lost souls
swimming in a fish bowl,
year after…

bencil, ruhsuz ve boş gözlerle
karşımdasın yabancı halinle
bu ilk değil ama daha önce
bu son demen bu kadar koymamıştı niye

terkederken yanına al kara kaplı defterini
akıtırsın kaleminden son sözünü iki yüzünü

her nereye gidersen
kendinle yüzleşirken kimse duymaz yalan söyle
terkettiğin şehirler yarım kalmış şiirler
sustukların büyür içinde

her nereye gidersen

neden durur masanın üstünde
bomboş bir kağıt sevdiğin kalemle
erken gelmeseydim
yazacakmıydın üstüne
bıraktığım yerde ama mutlu kal diye

terkederken yanına al kara kaplı defterini
akıtırsın kaleminden son sözünü iki yüzünü

her nereye gidersen
kendinle yüzleşirken kimse duymaz yalan söyle
terkettiğin şehirler yarım kalmış şiirler
sustukların büyür…